In de Nagelhoutzaal van het Kulturhus in Holten is de expositie Portretten: spiegels van de ziel? te bekijken.
Zoals de titel al zegt, bestaat deze expositie volledig uit portretten. De basis van de expositie wordt gevormd door portretten uit de Nagelhoutcollectie, waaronder beroemde werken van Jan Sluijters en Max Rädecker en is aangevuld met enkele aan de Nagelhoutcollectie gerelateerde kunstwerken uit particulier bezit en voor het overige uit portretten gemaakt door hedendaagse Holtense schilders en fotografen.
Het wordt zo makkelijk gezegd: portretten zijn de spiegels van de ziel. Maar is dat ook zo of willen wij er graag onze eigen gevoelens voor de geportretteerde in herkennen of in leggen? In een portret van een geliefde of goede vriend zijn wij graag geneigd zijn of haar ziel daarin te ontdekken. Maar bij een portret van een vreemde kan dat niet. Toch kunnen ook zulke portretten ons enorm boeien. Hoe komt dat, wat trekt ons erin aan? En moet een portret eigenlijk lijken?